No i się nie da

No cholewcia jasna nie da się tak sobie powiedzieć: reszta jutro, bo Ozon się piekli:)

Mając wzgląd na niepotrzebne zdenerwowanie obywatelko Ozonki dzisiaj piszę to co będę robiła jutro:)

zatem jutro biorę to wszystko co było zalane wrzątkiem i to co nie było (orzechy) i kroję w drobną kostkę! Co zostanie pokrojone od razu ląduje w garnku z katarzynkami i się pyrka na bardzo, ale to bardzo małym ogniu! Niedobór wody (bo katarzynki ją wciągają się rozgotowując) uzupełniamy tą wodą, w której moczone były różnego rodzaju bakalie (żadnej wody z kranu czy czajnika). Musimy pamiętać żeby cały czas to wszystko mieszać, bo moczka ma tendencję do przypalania się (niestety). Kiedy tak to wszystko się "pyrkoli" próbujemy i mdłość owej potrawy poprawiamy sokiem z cytryny (ilość dowolna, zależnie od upodobań, czy ktoś woli bardziej kwaśne, czy na przykład mniej):)

Moczka powinna być gotowa po trzech, czterech godzinach "pyrkania":) Jemy na zimno, jako deser albo przekąskę pomiędzy świątecznymi posiłkami:) Smacznego:)